Dawna kaplica a obecnie kościół, utrzymany jest w stylu wczesnego baroku końca XVII wieku. Kościół reprezentuje najprostszy typ przestrzenny budynku sakralnego, ma symetrycznie i osiowo ukształtowany rzut z dwiema symetrycznymi przybudówkami przy prezbiterium. Architektura kościoła, choć skromna, wykazuje starania jej miejscowego budowniczego nawiązujące do okazałych fasad ówczesnych świątyń miejskich. Niewykluczone, że pierwotnie nisze w fasadzie były puste, ale można przyjąć, iż mogły być wypełnione, podobnie jak dziś, wizerunkami świętych wyciętymi z desek (dla oszczędności) i malowidłami. Kościół po 1945 roku był w znacznym stopniu zniszczony. Odbudowano go w latach 1948-1950 i remontowano w latach 1978 oraz 2012.